De struiksprinkhaan behoort tot de familie van de sabelsprinkhanen. Die wordt zo genoemd omdat het vrouwtje vaak een sabelachtige verlenging aan het achterlijf heeft. Die verlenging wordt gebruikt om eitjes af te zetten en komt ook wel bij andere insectengroepen voor, zoals bij diverse wespen. Een ander verschil tussen de kleine veldsprinkhaantjes en de sabelsprinkhanen zit in de antennes. De veldsprinkhaantjes hebben korte, dikke antennes. De sabelsprinkhanen hebben juist lange, maar zeer dunne antennes.
De nimf is geheel groen en flink bespikkeld. Jonge nimfen hebben geen spoor van de latere vleugels, de sabel of de bruine rug van het mannetje, maar verder lijken zij in alle opzichten op de imago’s (de volwassen exemplaren).
